Нов Завет

Лука 13:1-12 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

1. Во истото време беа присутни и некои, кои Го известија за Галилејците, чија крв Пилат ја смешал со нивните жртви.

2. Исус им одговори и рече: „Мислите ли дека тие Галилејци биле најголемите грешници од сите Галилејци, па затоа така пострадаа?

3. Не, ви велам: но, ако не се покаете, сите така ќе изгинете!

4. Или мислите дека оние осумнаесет души, врз кои падна Силоамската кула и ги уби, беа највиновни од сите други што живеат во Ерусалим?

5. Не, ви велам: но ако не се покаете, сите така ќе изгинете.“

6. И ја кажа оваа парабола: „Некој човек имаше во своето лозје посадена една смоква, па дојде да бара од неа род, но не најде.

7. Тогаш му рече на лозарот: ‚Ете, три години доаѓам и барам плод на оваа смоква, и не наоѓам; пресечи ја; зошто само да ја испостува земјата.‘

8. А тој му одговори и рече: ‚Господаре, остави ја и оваа година, додека да ја опкопам и ѝ ставам ѓубре;

9. па, можеби ќе даде род; а ако не даде, тогаш отпосле ќе ја пресечеш.‘“

10. Во една од синагогите Тој поучуваше во сабота.

11. И ете, беше таму една жена која имаше дух на немоќ веќе осумнаесет години. Таа беше згрчена и никако не можеше да се исправи;

12. штом ја виде Исус, ја повика и ѝ рече: „Жено, ослободена си од немоќта своја.“

Прочитајте целосна глава Лука 13