13. „Тешко тебе, Хоразине! Тешко тебе, Витсаидо! Зашто, ако во Тир и Сидон се случеа чудата што се случија кај вас, тие одамна, седејќи во вреќи и пепел, ќе се беа покајале.
14. Но на Тир и Сидон ќе им биде полесно на Судот, отколку вам.
15. И ти, Капернауме, кој си се издигнал до небото, до адот ќе бидеш симнат.
16. Кој ве слуша вас, Мене Ме слуша; и кој се откажува од вас, од мене се откажува; а кој се откажува од Мене, се откажува од Оној што Ме пратил.“
17. Се вратија, пак, седумдесетте со радост и велеа: „Господи, во Твое име и демоните ни се покоруваат.“
18. А Тој им рече: „Го видов сатаната како падна од небото како молња!
19. Еве, ви давам власт да газите на змии и скорпии, и власт над секоја непријателска сила; и ништо нема да ви наштети;
20. но не радувајте се на тоа што духовите ви се покоруваат, туку радувајте се што вашите имиња се напишани на небесата.“
21. Во тој час се зарадува Исус во Духот и рече: „Те прославувам, Оче, Господи на небото и на земјата, зашто си го сокрил ова од мудрите и умните, а си им го открил на малечките. Да, Оче, зашто таква беше волјата Твоја.“
22. Па, откако се сврте кон учениците, им рече: „Сѐ Ми предаде Мојот Отец; и кој е Синот не знае никој, освен Отецот; и кој е Отецот, не знае никој, освен Синот, и – оној кому што сака Синот да му открие.“