Нов Завет

Јован 4:7-20 Свето Писмо: Стандардна Библија 2006 (MK2006D)

7. Дојде една жена од Самарија, за да полни вода. Исус ѝ рече: „Дај Ми да пијам!“

8. А учениците Негови беа отишле во градот да купат храна.

9. Жената Самарјанка Му рече: „Како Ти, Јудеец, бараш од мене, жена Самарјанка, да пиеш?“ Зашто Јудејците со Самарјаните не се мешаат.

10. Исус ѝ одговори и рече: „Кога би го знаела дарот Божји и Кој е Овој што ти вели: ‚Дај Ми да пијам‘ – ти самата би побарала од Него и Тој би ти дал жива вода.“

11. Жената Му рече: „Господи, Ти немаш ведро, а кладенецот е длабок; од каде, пак, имаш жива вода?

12. Зар си Ти поголем од нашиот татко Јаков, кој ни го даде овој кладенец!? И самиот тој пиеше од него, и синовите негови, и добитокот негов!“

13. Исус ѝ одговори и рече: „Секој што пие од оваа вода, пак ќе ожедни;

14. а кој пие од водата, што ќе му ја дадам Јас, нема никогаш да ожедни; таа во него ќе стане извор на вода што ќе тече во живот вечен.“

15. Жената Му рече: „Господи, дај ми таква вода за да не ожеднувам, ниту да идам овде за полнење!“

16. Исус ѝ рече: „Оди, повикај го твојот маж и дојди тука!“

17. Жената одговори и Му рече: „Немам маж.“ Исус ѝ рече: „Право кажа дека немаш маж;

18. зашто петмина мажи си имала и овој, што го имаш сега, не ти е маж; право рече.“

19. Жената Му одговори: „Господи, гледам дека си Ти пророк!

20. Нашите татковци се поклонуваа на оваа планина, а вие велите дека во Ерусалим е местото каде што треба да се поклонуваме.“

Прочитајте целосна глава Јован 4