33. Тогаш учениците си проговорија меѓу себе: „Да не Му донел некој да јаде?“
34. А Исус им рече: „Мојата храна е да ја исполнувам волјата на Оној Кој Ме пратил и да го извршам Неговото дело.
35. Не велите ли вие дека уште четири месеци, па ќе настане жетва? А јас, пак, ви кажувам: подигнете го погледот и видете ги нивите како веќе побелеле, готови за жетва.
36. И жетварот веќе добива плата и собира род за вечен живот, та да се радуваат заедно и сејачот и жетварот.
37. Зашто во ова вистинита станува поговорката: ‚Еден сее, а друг жнее.‘
38. Јас ве испратив да го жнеете она за што не сте се труделе; други се трудеа, а вие влеговте во нивниот труд.“
39. И мнозина Самарјани од оној град поверуваа во Него поради зборовите на жената која сведочеше: „Ми кажа сѐ што сум направила.“
40. Кога дојдоа, пак, Самарјаните кај Него, Го замолија да остане кај нив. И Тој остана таму два дена.