3. А Марија, откако зеде литар чисто скапоцено миро, ги помаза нозете Исусови и ги избриша со косата своја нозете Негови; а куќата се исполни со мирис од мирото.
4. Еден од учениците Негови, Јуда Симонов Искариотски, кој сакаше да Го предаде, рече:
5. „Зошто не се продаде ова миро за триста денарии, и тоа да се раздадеше на сиромаси?“
6. Ова тој го рече не дека се грижеше за сиромасите, туку зашто беше крадец. Тој го чуваше ковчежето и крадеше од она што пуштаа во него.
7. А Исус рече: „Оставете ја! Таа го запази тоа за денот на Мојот погреб;
8. зашто сиромасите ги имате секогаш покрај себе, а Мене Ме немате секогаш.“
9. Мнозина од Јудејците разбраа дека Исус е таму, па дојдоа не само заради Исус, туку да го видат и Лазар, кого Тој го воскресна од мртвите.
10. А првосвештениците се договорија да го убијат и Лазар,
11. зашто мнозина од Јудејците доаѓаа поради него и веруваа во Исуса.
12. На другиот ден, мноштво народ, кој беше дошол на празникот, кога чуја дека Исус доаѓа во Ерусалим,
13. зедоа палмови гранчиња и излегоа да Го пречекаат; и извикуваа, велејќи: „Осана! Благословен е Кој доаѓа во името Господово, Царот Израилев!“
14. А Исус, откако најде едно магаре, седна на него, како што е напишано:
15. „Не плаши се, ќерко, Сионова! Еве, Царот твој иде, седејќи на магаре.“
16. Но ова учениците Негови не го разбраа. А кога се прослави Исус, тогаш се сетија дека тоа беше напишано за Него и дека Му го направија тоа.
17. Народот, што беше со Него кога Тој го извика Лазар од гробот и го воскресна од мртвите, сведочеше.