1. Дали некој од вас, кога има спор против друг, би се осмелил да се суди пред неправедни, а не пред светии?
2. Не знаете ли дека светиите ќе го судат светот? Ако, пак, вие го судите светот, не сте ли достојни да судите за помали работи?
3. Не знаете ли дека ангели ќе судиме, а не, пак, она секојдневното?
4. А кога имате спор за работи од овој свет, за судии земете ги оние кои од црквата се сметаат за безначајни!
5. За ваш срам велам: зарем меѓу вас нема мудар, кој може да расуди меѓу браќата свои?
6. Туку брат со братот се суди, и тоа пред неверници!
7. Многу срамно е веќе тоа и за вас што имате спорови меѓу себе. Зошто поскоро не трпите неправда? Зошто поскоро не ја претрпите штетата?
8. Но вие сами навредувате и нанесувате неправда и ограбувате, и тоа браќата свои.
9. Или не знаете дека неправедните нема да го наследат царството Божјо? Не лажете се: ни блудниците, ниту идолопоклониците, ни ракоблудците, ни мажеложниците,
10. ниту крадците, ни користољупците, ни пијаниците, ниту хулниците, ни разбојниците нема да го наследат царството Божјо.
11. А такви беа и некои од вас; но се измивте, се осветивте, се оправдавте во името на нашиот Господ Исус Христос преку Духот на нашиот Бог.
12. „Сѐ ми е допуштено!“ Но не е сѐ полезно: „Сѐ ми е допуштено!“ Но ништо не сакам да завладее над мене.