25. Надвор мечот ќе ги погубува децата, а стравот ќе владее внатре. Ќе гинат еднакво - момче и девојка, доенче и седокос старец.
26. Реков: „Ќе ги раселам, ќе им го избришам споменот од помеѓу луѓето.”
27. Но се боев од непријателското потсмевање: би можеле да им се излажат противниците, па да речат: „Победата е наша, тоа не го изврши Господовата рака.”
28. Зашто тоа е народ без знаење, нема остроумност во нив.
29. Да се мудри, веќе и би се досетиле, би разбрале што ги чека.
30. Како може еден да натера илјада во бегство, и двајца да гонат десет илјади, ако нивната Стена не ги предаде, ако Господ не ги предаде?
31. Но нивната стена не е како нашата Стена; нашите непријатели се осудени.
32. Зашто нивната лоза е од содомската лоза и од гоморските лозја; грозјето им е отровно грозје, гроздовите им се гроздови на горчина;
33. нивното вино е змиски отров, жесток јад и лута отровница.’
34. ‘Но не е ли тој во мене како скапоценост, запечатен во моето сокровиште?
35. Моја е одмаздата и наградата во времето кога ќе им се сопне ногата. Зашто е близу денот на нивната пропаст, нивната судбина им се доближува брзо!’
36. Господ ќе му суди на Својот народ, ќе им се смилува на Своите слуги. Ќе види дека им исчезнува силата, дека им е крај и на робот и на слободниот.
37. Тогаш ќе рече: ‘Па каде се нивните богови, каде е стената зад која се засолнуваа?