8. Кога се вратија при своите браќа во Сараја и во Естаол, браќата ги прашаа: „Што научивте?”
9. Тие одговорија: „На нозе! Да се нафрлиме врз нив! Земјата што ја видовме е многу добра. О вие, мрзливци! Не се двоумете да се нафрлите за да ја освоите земјата.
10. Кога ќе дојдете, ќе најдете таму безгрижен народ. Земјата е пространа. Бог го предава во ваши раце местото што не е скудно во ништо што раѓа земјата!”
11. Така оттаму тргнаа шест стотини вооружени луѓе од Дановото племе од Сараја и од Естаол.
12. Тргнаа и се влогорија во Киријат-Јарим во Јуда. Затоа тоа место се вика до денешниот ден Махане-Дан (Данов Логор), а се наоѓа западно од Киријат-Јарим.
13. Оттаму се запатија во Ефремовата Гора и дојдоа до Михината куќа.
14. А оние петмина, кои беа отишле да ја согледуваат земјата, им рекоа на своите браќа: „Знаете ли дека во куќава имаат наплеќник, терафим и леан кип. Сега внимавајте што ќе правите.”
15. Завртувајќи, тие влегоа во куќата на младиот левит, во Михината куќа, и го поздравија.
16. И додека шест стотини вооружени луѓе од Дановите синови стоеја пред вратата,
17. оние петмина, кои отидоа да ја извидат земјата, влегоа, ги зедоа наплеќникот, терафимот и леаниот кип, а свештеникот стоеше на прагот покрај шест стотини вооружени луѓе.
18. Кога влегоа во Михината куќа и ги зедоа наплеќникот, терафимот и леаниот кип, свештеникот им рече: „Што правите?”