3. ме збуни викотницата на непријателите и грешничкото угнетување. Се нафрлија врз мене со беззаконие, бесно ме гонат.
4. Срцето ми трепери и смртен страв ме опфати.
5. Страв и трепет дојдоа на мене и ужас ме обзеде.
6. Извикав: „О да имав крилја гулабови, ќе одлетав и ќе се одморев!
7. Ете, би летал далеку, далеку, ќе се настанев во пустината;
8. бргу ќе побарав засолниште од бесна бура и од виорот.”
9. Збуни ги, Господи, изметкај им ги јазиците, зашто гледам насилство и препирка во градот:
10. Дење и ноќе кружат по ѕидиштата, беззаконија и неволји има во него.
11. Среде него: заседа, неправдата и подлоста не заминуваат од неговите улици.
12. Ако ме укореше непријателот, тоа би го претрпел; да се кренеше против мене оној, што ме мрази, би се скрил пред него.
13. Но, тоа беше ти, ти еднаков со мене, мој пријател, мој довереник,
14. со кого другарував слатко и одевме сложно во Божјиот дом.