11. Неправедни сведоци станаа: ме прашуваат за она што не знам.
12. Ми враќаат зло за добро, мојата душа запаѓа во осаменост.
13. А јас носев вреќиште, кога тие беа болни ја измачував својата душа со пост, и молитвата ми се враќаше во пазувата.
14. Обиколував тажен, како за пријател, за брат, од тага се наведнав, како оној што жали за мајката.
15. А сега кога се сопнав јас, тие се радуваат, се собраа против мене, за да удрат одненадеж, и непрекратно ме растргнуваат.
16. Со нечесните и потсмешливи безработници, чкртаат со забите на мене.
17. О, Господи! До кога ќе гледаш? Избави ми ја душата од нивните напади, одземи им го на лавовите единственото мое добро!
18. Ќе Ти благодарам во големо собрание, ќе Те славам меѓу многубројни луѓе.
19. Нека не се радуваат над мене неправедните непријатели, нека не намигнуваат со очите оние, што ме мразат без причина.