5. Ти ме опфаќаш од плеќите и од лицето, Твојата рака ја стави врз мене.
6. Тоа знаење премногу е чудно за мене, превисоко е, за да можам да го стигнам.
7. Каде да одам од Твојот Дух и каде да побегнам од Твоето лице?
8. Ако се вознесам на небото: таму си, ако легнам во подземјето: и таму си.
9. Ако ги земам крилата на зората и се населам на крајот на морето,
10. и таму, Твојата рака ќе ме води, Твојата десница ќе ме држи.
11. Ако речам: „Нека ме скријат темнините, но дури и ноќта ќе биде како светло околу мене!”
12. Ни темнината за Тебе не ќе биде темна: ноќта свети како ден и темнината е како светлина.
13. Зашто Ти ги создаде моите бубрези, ме истка во мајчиното крило.
14. Ти благодарам што сум создаден толку чудесно, што се Твоите дела прекрасни. Мојата душа тоа добро го знае.