18. Секое јадење и се гадеше на нивната душа, дојдоа до вратата на смртта.
19. Тогаш извикаа кон Господа, во својата беда, и Тој ги спаси од сите неволји.
20. Го испрати Своето слово, за да ги оздрави, и за да им го спаси животот од гробната јама.
21. Нека Го фалат Господа за Неговата добрина, за Неговите чудеса кон човечките синови!
22. Нека принесуваат благодарни жртви, и воскликнувајќи нека ги раскажуваат Неговите дела.
23. Тие кои забродија со бродови по морето, да тргуваат по силните води:
24. тие ги видоа Господовите дела, Неговите чудеса во длабочните.
25. Тој рече и буроносниот ветер се завиори, што ги крева морските бранови во височина.
26. Се креваа до небо, се спуштаа во бездна. Душата им гинеше во неволја.