22. и чудеса во Хамовата Земја, и стравотии при Црвеното Море.
23. Веќе намисли да ги сотре, но Мојсеј, Неговиот избраник, се зазеде за нив, за да Му го одврати гневот и да не ги уништи.
24. Ја презреа тие пожелуваната земја, не верувајќи Му на Неговото слово.
25. Роптаа под своите шатори, не го послушаа Господовиот глас.
26. Се заколна тогаш со крената рака: ќе ги покоси сите во пустината,
27. ќе го распрсне нивното поколение меѓу народите, ќе ги растури нив по земјата.
28. Му се посветија на Валфегора и јадоа жртви за мртвите.
29. Го предизвикаа со своите зли дела, и Тој фрли на нив помор.
30. Но стана Финес, и Го умилостиви, и поморот го снема тогаш.
31. Тоа му се засмета за заслуга, во сите поколенија довека.
32. Го разгневија пак кај Меривските Води, и зло го погоди Мојсеја заради нив,
33. зашто му го огорчија духот, изусти невнимателен збор.