9. Нивната врата пропадна во земјата, тој им ги скрши бравите; царот и кнезовите се меѓу народите, нема Закон! Ни кај пророците веќе не се наоѓаат Господовите виденија.
10. Старешините на Сионската Ќерка седат на земја и молчат, ја посипуваат главата со прав, препашуваат вреќишта. Кон земјата ги наведнуваат главите Ерусалимските Ќерки.
11. Ми истекоа очите од солзи, мојата утроба се растрепери, црниот дроб ми се истури на земја заради сломот на ќерката на мојот народ, зашто децата и доенчињата умираат по раскрсниците на градот.
12. Им зборуваат на своите мајки: „Каде се лебот и виното?” Додека умираат како ранети по раскрсниците на градот, додека ја испуштаат својата душа на градите на своите мајки.
13. Со што да те споредам? На кого личиш, Ерусалимска Ќерко? Со кого да те споредам, како да те утешам, девице, Сионска Ќерко? Зашто твојата несреќа е неизмерлива како морето. Кој ќе те исцели?
14. Виденијата на твоите пророци беа измама и лага, тие не го открија твоето беззаконие за да те одвратат од заточението, те измамуваат со привиди, лажни и измамливи.
15. Над тебе плескаат со рацете сите, кои поминуваат по патот, свират со устата и вртат со главата заради ерусалимската ќерка: „Дали е тоа градот прочуен по убавина, радост за сиот свет?”
16. Против тебе ја отворуваат устата сите твои непријатели, свиркаат, чкртаат со забите и велат: „Ја изедовме! Тоа е ден по кој копнееме, го доживеавме, го видовме!”
17. Господ ја исполни Својата замисла, го одржа Својот збор, кој го нареди во дамнешни денови: те разурна немилостиво. Непријателот ликува заради тебе, твојот противник го подигна својот рог.
18. Викај кон Господа со сиот глас, ридај Сионска ќерко! Твоите солзи нека течат како поток дење и ноќе. Не си давај починка себеси, зеницата на твоето око нека не се одмори.
19. Стани, викај ноќе при секоја смена на стражата. Излеј го своето срце како вода пред Господовото лице, подигај ги рацете кон Него и барај милост за своите нејаки дечиња, кои умираат од глад по аглите на улиците.