5. А кога тебе те снајде, се истошти во духот, кога падна на тебе, целиот се збуни!
6. Зар твојата доверба не е стравот Божји, и чесноста на твоите патишта твоја надеж?
7. Па спомни си: дали пропаднал некогаш невин? Кога беа истребени праведниците?
8. Како што сум видел: кој оре несреќа и сее неволја - неа и ќе ја ожнее.
9. Тие загинуваат од Божјиот здив, од Неговото гневно дувнување исчезнуваат од земјата.
10. Рикањето на лавот, леопардовото виење, се кршат како заби на лавчињата.
11. Лавот загинува од немање лов, се распрснуваат младенчињата на лавицата.
12. Таен збор ми се објави, моето уво го чу неговиот шепот.
13. Ноќе, соништата го опфаќаат духот, и кога длабокиот сон паѓа на луѓето,
14. страв и трепет ме совладаа мене, моите коски се стресоа жестоко.