15. не грижејќи се дека може да ги згази нога, или да ги згмечи некаков див ѕвер.
16. Постапува со нојчињата како со туѓи; тој не се грижи дека трудот му е напразен.
17. Зошто Бог го лиши него од памет, не му даде никаков разум.
18. Ама кога ќе се вивне нагоре, тогаш им се потсмева на коњот и коњаникот.
19. Зар ти му подари сила на коњот? Зар ти му го украси вратот со гривна?
20. Зар ти правиш да скока како скакулец, секого да натера во страв со р’жењето?
21. Весело ја раскопува земјата со копитото, храбро излегува против оружјето.
22. Му се потсмева на стравот, од ништо не се бои, не ќе се повлече ни пред меч.
23. На неговите задни страни ѕвечи торба со стрели, копјето светка и бојната сулица.
24. Бесен и нестрплив ги голта пространствата; кога ќе засвири рогот, кој ќе го задржи:
25. Тој за’ржува при секој звук на рогот: Вришти, ха! Веќе оддалеку тој го надушува лутиот бој, бојната викотница и извиците на војсководачите.
26. Зар по твојата промисла лета соколот и ги шири своите крилја кон југ?
27. Зар на твој налог се крева орелот и си свива гнездо врз височината?