20. Кога лебот му се гади на неговиот живот и најдоброто јадење на неговата душа.
21. Кога неговото тело гине очигледно и му се гледаат оголените коски.
22. Кога душата му се приближува до гробот, а неговиот живот кон гласниците на смртта.
23. Тогаш, ако не се најде ангел покрај него, еден посредник меѓу илјада, за да го спомени човекот на должноста,
24. па се сожали над него и рече: „Избави го, за да не слезе во јамата; најдов откупнина за неговиот живот!
25. Нека му процвета телото со младост, нека се врати во младечки денови!”
26. Му се помолува на Бога и Бог го послушува: Тој го погледнува радосно во лицето; му ја враќа на човекот неговата праведност.
27. Тогаш човекот ќе погледне на луѓето, велејќи: „Грешев и го изопачував правото, но Бог не ме казни.
28. Тој ми ја спаси душата од гроб и мојот живот се радува на светлината.”