31. Не зборуваа ли луѓето на мојот шатор: „Па кого тој не го засити со месо?”
32. Никогаш странец не ноќеваше надвор, ја отварав својата врата на патникот.
33. Не ги криев своите гревови како Адам, не ја криев вината во своите гради.
34. Зашто се плашев од озборувањата на мноштвото и стравував од племенското презрение, па молчев не преминувајќи преку својот праг.
35. О, да имаше некој да ме сослуша! Јас го кажав својот последен збор: Сèдржителот нека ми одговори сега! Противникот нека ми напише оптужница,