8. Синови на навредените, род на безимените, ги протеруваа со бичеви од земјата.
9. На таквите им станав шеговита песна и сега ним им служам како приказна!
10. Се гнасат и бегаат од мене, не се стеснуваат да ми плукаат во лицето.
11. Бидејќи Бог ми го скрши лакот и ме сотре, тие ја отфрлија уздата од своите усти.
12. Изродите стануваат од мојата десна страна, тие ги тераат моите нозе во бегство, насипуваат пат на пропаст кон мене.
13. Ми ја разурнуваат патеката, за да ме сотрат, напаѓаат и никој не им брани.
14. Тие навлегуваат низ широк пролом и се тркалаат како бура.
15. Сите стравотии се свртуваат кон мене, мојот углед го снема како ветер, доброто исчезна како облак.
16. Мојата душа се разлева во мене, денови на неволја се урнаа врз мене.
17. Ноќе, болеста ги прободува моите коски, не стивнуваат болките, што ме гризат.
18. Маката ми ја смени и облеката и ме стегна како јака на облекло.
19. Ме фрли во калта долу, ете, станав како прав и пепел.
20. Викам кон Тебе, но Ти не одговараш; стојам пред Тебе, но Ти и не се грижиш.
21. Стана жесток кон мене, со претешка рака се нафрлаш кон мене.