8. Дивите ѕверови не стапнаа на нив, ниту пак некогаш лавот помина по нив.
9. Но човек крева рака против каменот, и ги превртува планините од корен.
10. Засечува премини низ камен, неговото око забележува сè скапоцено.
11. Тој го запира текот на водните жили; засолнати работи изнесува на видело.
12. Но, од каде ни доаѓа Мудроста? Во кое место престојува Разумот?
13. Човекот не знае нејзиниот цена, не ја открија во земјата на живите.
14. Бездната зборува: „Ја нема во мене!” А морето: „Не се наоѓа кај мене!”
15. Не може да биде купена со чисто злато, ниту да се измери со сребро нејзината цена.
16. Не се мери таа со офирско злато, ни со скапиот оникс па ни со сафир.
17. Не се споредува со злато, со кристал, ниту се дава за сад од чисто злато.
18. Зошто да се спомнува кристалот, коралот, подобро е да стекне Мудрост отколку бисери.
19. Што е спрема неа етиопскиот топаз, не се преценува ни со чисто злато.
20. Но, од каде ни доаѓа Мудроста? Во кое место престојува Разумот?
21. Скриена е за очите на сите живи, таа им избегнува на небесните птици.
22. Пеколната пропаст и смртта изјавуваат: „Ние само чувме за нејзината слава.”
23. Единствено Господ го разбира нејзиниот пат, единствено Тој знае каде се наоѓа.
24. Зашто со поглед ги опфаќа границите на земјата и забележува сè под небесниот свод.
25. Кога сакаше да му одреди тежина на ветерот и со мерилка да ја измери сета вода,
26. кога му наметна закони на дождот и патишта на громовните облаци,
27. тогаш ја виде и ја измери, ја зацврсти и ја испита до дното.