21. Зашто, по смртта, што му е нему грижа за неговиот дом, кога ќе се пресече низата на неговите месеци.
22. Ама кој ќе Го научи Бога на мудрост, Него, Кој ги суди највисоките суштества?
23. Еден умира во полна благосостојба, без никакви грижи, во потполн мир,
24. со слабини здебелени од мрсно и со коски преполни со мозок.
25. А други умираат со горчина во душата, не вкусувајќи никогаш никакво добро.
26. Обајцата лежат заедно во прав, и црвите ги покриваат.
27. О, знам добро какви се вашите намери, какви зла замислувате вие против мене.