поглавја

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42

Стар Завет

Нов Завет

Јов 20 БИБЛИЈА (Свето Писмо): Стариот и Новиот Завет (MKB)

1. Тогаш Софар Нааматецот проговори и рече:

2. „Мислите ме тераат да ти одговорам, и затоа во мене врие тоа возбудување,

3. додека ги слушам укорите што ме срамат, но мојот дух на разумот веќе ќе најде умен одговор.

4. Зар тебе не ти е познато од старо време, од кога е поставен човекот на земјата,

5. дека е кратковремена радоста на нечесниот, дека среќата на безбожникот поминува како миг?

6. Макар со растот да порасте и до небото, а неговата глава да допре до облаците,

7. тој исчезнува засекогаш како призрак. Кои го видоа велат: „Каде е сега тој?”

8. Тој се расплинува како сон без трага, исчезнува како ноќен привид.

9. Ниедно око нема веќе да го гледа, ниту неговото место ќе го види.

10. Бедните ќе ги гонат неговите деца: со своите раце ќе си го вратат имотот.

11. Неговите коски беа бујни со младост, ете, тие лежат во правот.

12. Злото и беше слатко на неговата уста, па го криеше под својот јазик;

13. се насладуваше внимавајќи да не го голтне, и го задржуваше под своето непце.

14. Но таа храна му гние во утробата, змиски отров станува во цревата.

15. Проголтаното богатство треба да го изблува. Бог ќе го истера од неговата утроба.

16. Цицаше отров од змиска глава: сега умира од јазикот на отровницата.

17. Тој веќе нема да гледа потоци со масло, ниту ќе види како мед и млеко течат по реката.

18. Ќе ја врати печалбата, без да вкуси од неа, нема да ужива во плодот на трговијата.

19. Зашто сиромаштијата ја тапчеше и ја угнетуваше, одземаше куќи што не ги изградил,

20. зашто немаше крај на неговото лакомство, неговите богатства нема да го избават.

21. Зашто неговата ненаситност не поштедуваше ништо, ни неговата среќа не ќе трае долго.

22. Среде изобилството ќе се најде во тешка состојба, бедата ќе се нафрли врз него со сета сила.

23. И додека го полни со храна својот желудник, Бог ќе ја пушти на него јароста на Својот гнев, ќе истури дожд врз него додека сè уште јаде.

24. Ако и му избега на железното оружје, бронзен лак ќе го прониже со стрела.

25. Ќе ја извлечеше стрелата, но таа му ги проби плеќите, а блескавиот врв стрчи од неговата жолчка, каде и да тргне, го дебнат трепети,

26. Сите темнини го чекаат молкум него. Го уништува оган, незапален од некого, и голта сè под неговиот шатор.

27. Ете, небото го открива неговото беззаконие и сета земја се крева против него.

28. Богатството на домот ќе му исчезне, ќе го расфрлат во денот на Божјиот гнев.

29. Бог им приготвува таква судбина на злосторниците и Тој му досудува такво наследство.”