1. „Здивот ми исчезнува, моите денови гаснат, ми останаа уште гробиштата.
2. Еве, потсмевачите ме грабнаа, од навреди не можам да затворам око.
3. Затоа заштити ме и биди ми сигурност, кога никој друг нејќе да ми удри во дланката.
4. Зашто, ги лиши од разумот нивните срца и не ќе им дозволиш да се издигнат.
5. Како тој што имотот им го дели на другарите, така гаснат очите на неговите деца.
6. На сите народи им станав за потсмев, оној - кому секој може да му плукне во лицето.
7. Од тага видот ми се помрачува во очите, моите делови на телото стануваат како сенка.
8. Заради тоа праведниците ќе се зачудат, чесните ќе избувнат против безбожниците;