1. Јов проговори и рече:
2. „Навистина, вие сте само луѓе, мудроста ќе изумре со вас.
3. Но и јас знам да мислам како и вас, во ништо не сум полош од вас: кој не знае за такви работи?
4. Им станав потсмев на моите пријатели, зашто го повикувам Бога да ми одговори! Јас сум за потсмев: непорочниот праведник!
5. Тој кој е близу да се клизне со нозете, е како презрен светилник во мислите на оној кој живее спокојно.
6. Дотогаш се во мир шаторите на грабачите, предизвикувачите на Бога живеат безгрижно, зашто Бог ги снабдува со Својата рака!