1. Зборови на Лемуил, цар на Маса, со кои го научила неговата мајка.
2. Зошто, сине мој? Зошто сине на мојата утроба? Зошто, сине на моите завети?
3. Не ја давај својата сила на жените, ни своите патишта на погубителките на цареви.
4. Не е за цареви, Лемуиле, не им прилега на царевите да пијат вино, ни на главатарите опоен пијалак,
5. за да не ги заборават законите во пијачката и да им ја изменат правдата на страдалниците.
6. Дајте му жесток пијалак на оној што ќе пропадне, и вино на човек што е огорчен во душата.
7. Тој ќе пие и ќе ја заборави својата беда и не ќе си спомнува веќе за својата неволја.
8. Отворај ја својата уста за немиот, и за правото на сите несреќници што пропаѓаат.
9. Отворај ја својата уста, суди праведно, дај им ја правдата на бедниот и неволникот.
10. Кој ќе најде добродетелна жена? Таа вреди повеќе од бисери.
11. Мажовото срце се надева во неа, и не ќе му недостига печалба.
12. Таа му прави добро, а не зло, во сите дни на својот век.
13. Набавува волна и лен, и вешто работи со своите раце.
14. Таа е како трговски брод: оддалеку го донесува својот леб.
15. Таа станува уште во ноќта, ги храни своите домашни и им одредува работа на своите прислужнички.
16. Ако забележи нива ја купува; со плодот на своите раце сади лозје.
17. Со сила ги опашува своите бедра, и ги зајакнува своите мишки.
18. Гледа како и напредува работата: ноќе не и гасне светилката.
19. Со рацете посегнува по предилката, и со прстите го држи вретеното.
20. Ја отвора својата дланка на бедниот, ги испружува рацете кон оној кој има потреба.
21. Не се бои од снегот за своите домашни, зашто за сите деца има по две облеки.
22. Сама си шие покривачи, се облекува во лен и во црвено сукно.
23. Мажот и е славен на Вратите, каде што седи со земните старешини.
24. Ткае платно и го продава, и дава појаси на трговецот.
25. Облечена е со сила и достоинство и весело гледа на иднината.
26. Мудро ја отвора својата уста, и побожна наука и е на јазикот.
27. Внимава на поведението на своите домашни, и не го јаде лебот на мрзливоста.
28. Нејзините синови се подигаат и ја наречуваат среќна, и нејзиниот маж ја фали:
29. „Многу жени беа добродетелни, но ти ги надминуваш сите.”
30. Миловидноста е лажлива, убавината е суетна: Жена со страв од Господа, заслужува пофалба.
31. Дајте и од плодот на нејзините раце, и нека нејзините дела ја прославуваат на Вратите.