7. зашто е подобро да ти се рече: „Искачи се горе”, отколку да те понижат пред начелникот.
8. Тоа што ти го видоа очите не го изнесувај пребргу на расправа; зашто што ќе направиш на крајот, кога ќе те засрами и твојот ближен?
9. Реши го спорот со својот ближен, и не откривај ја тајната на друг,
10. за да не те укори кој ќе чуе, и твојот углед срушен да биде.
11. Зборови кажани во право време, се златни јаболки во сребрени садови.
12. Мудрецот што изобличува е златен прстен и ѓердан од тенко злато за внимателното уво.
13. Верниот гласник, за оној што го праќа, е како снежна ладовина во време на жетва: тој ја крепи душата на својот господар.
14. Кој се фали со лажлив дар, тој е како облак и ветер без дожд.
15. Со воздржливост се ублажува управител, а мекиот јазик крши и коски.
16. Кога ќе најдеш мед, јади умерено, за да не се прејадеш и да го изблуваш изеденото.
17. Ретко влегувај во куќата на твојот ближен, да не се засити од тебе и да те замрази.
18. Човек кој сведочи лажно против својот ближен, тој е како палица, и меч, и остра стрела.
19. Безбожничката надеж во денот на неволјата, е како гнил заб и нога што трепери.
20. Како оној што соблекува облека во зимски ден или потурува киселина врз раната, таков е оној што му пее песна на ожалостено срце.
21. Ако е гладен твојот непријател, нахрани го со леб, и ако е жеден, напој го со вода,
22. зашто така му натрупуваш жар на главата, и Господ ќе те награди.
23. Северниот ветер донесува дожд, а потајниот јазик - разгневено лице.
24. Подобро е да се живее под работ на покривот, отколку во заедничка куќа со препирлива жена.
25. Како студена вода за жедно грло, таква е добрата вест од далечна земја.