1. Подобар е сиромавиот кој живее во непорочност, отколку човек со нечесни усни и при тоа и безумен.
2. Ревносна душа без разумност не е добра, и кој оди брзо, се сопнува.
3. Безумието го расипува животот на човекот, а срцето му се лути на Господа!
4. Богатството прибавува многу пријатели, а бедниот го остава и неговиот пријател.
5. Лажливиот сведок не останува без казна, и кој шири лаги, нема да избега.
6. Мнозина му ласкат на лицето на дародавецот, и секој му е пријател на дарежлив човек.
7. Бедниот го мразат сите негови браќа, уште повеќе се оддалечуваат од него, неговите пријатели. Тој копнее за добри зборови, но не ги наоѓа.
8. Кој стекнува разумност, си ја сака душата, а кој го чува разумот, наоѓа среќа.
9. Лажливиот сведок не останува без казна, и кој шири лаги, ќе пропадне.
10. Не му прилега на безумен да живее раскошно, уште помалку на слуга да владее над кнезовите.
11. Благоразумието го запира човекот од гнев, и чест му е да ја прости грешката.
12. Гневот на царот е како рикање на лав, а неговата благонаклонетост како роса на трева.
13. Безумниот син е несреќа за својот татко, и женините препирки се постојано прокиснување.
14. Куќата и богатството се наследуваат од татковците, а благоразумната жена е од Господа.