16. зашто кон зло трчаат со своите нозе и итаат да пролеваат крв.
17. Зашто напразно е да се оптегнува мрежа, пред очите на сите птици.
18. А тие ја дебнат сопствената крв, поставуваат заседа за своите души.
19. Такви се патиштата на сите лакоми за пари, на завладеаните од нив им го одзема животот.
20. Премудроста извикува гласно на улица, го подига својот глас на плоштадите;
21. проповеда по бучни агли, при отворените градски врати, ги говори своите зборови:
22. „До кога, вие глупави, ќе ја љубите глупоста, и до кога на потсмевачите ќе им биде мило потсмевањето, и до кога безумниците ќе го мразат знаењето?
23. Послушајте ја мојата опомена! Ете, го излевам својот дух пред вас, сакам да ве поучам со свои зборови.
24. Колку ве повикував, а вие одбивавте; ја испружував раката, но никој не ја забележа;
25. туку го отфрливте секој мој совет и не ги послушавте моите опомени.
26. Затоа и јас ќе се смеам на вашата пропаст, ќе се потсмевам кога ќе ве снајде тешкотија;