14. ќе го фрлаш со нас својот жреб, сите заедно ќе имаме едно ќесе.”
15. Сине мој, не оди со нив на пат, тргни ја ногата од нивните патеки,
16. зашто кон зло трчаат со своите нозе и итаат да пролеваат крв.
17. Зашто напразно е да се оптегнува мрежа, пред очите на сите птици.
18. А тие ја дебнат сопствената крв, поставуваат заседа за своите души.
19. Такви се патиштата на сите лакоми за пари, на завладеаните од нив им го одзема животот.
20. Премудроста извикува гласно на улица, го подига својот глас на плоштадите;
21. проповеда по бучни агли, при отворените градски врати, ги говори своите зборови:
22. „До кога, вие глупави, ќе ја љубите глупоста, и до кога на потсмевачите ќе им биде мило потсмевањето, и до кога безумниците ќе го мразат знаењето?