14. И Господ се одрече да навали на Својот народ несреќа, со која му се закани.
15. Мојсеј се заврте и слезе од гората. Во рацете му беа двете плочи на Сведоштвото, плочи напишани на двете свои рамнини; напишани и од едната и од другата страна;
16. Плочите беа Божјо дело; писмото беше Божјо писмо врежано на плочите.
17. А Исус ја чу викотницата на народот што викаше, па му рече на Мојсеја: „Бојна викотница во логорот!”
18. Мојсеј му одговори: „Ниту викаат победници, Ниту тажат победените: Но јас слушам само песна.”
19. Штом се приближи до логорот па го забележа телето и како играат, Мојсеј се разгневи. Ги фрли од рацете плочите и ги скрши во подножјето на планината.
20. Го грабна телето, што го беа направиле, го изгоре во оган и иситни во прав. Тогаш го расфрла правот по водата и ги натера Израелците да ја пијат.
21. „Што ти направи овој народ - му рече Мојсеј на Арона - па им навлече толку голем грев?”