12. Се заврте ваму-таму и откако виде дека нема никој, го уби Египетецот и го закопа во песокот.
13. Тој излезе и другиот ден и најде двајца Евреи како се тепаат. „Зошто го тепаш својот другар?” - му рече на напаѓачот.
14. Овој му одговори: „Кој те постави за наш старешина и судија? Имаш ли намера да ме убиеш и мене, како што го уби оној Египетец?” Мојсеј се исплаши и си рече во себе: „Така! Сепак се научило.”
15. Кога фараонот го чу тоа, сакаше да го погуби Мојсеја. Затоа Мојсеј избега од фараонот и се засолна во Мадијамската Земја. Таму седна покрај еден кладенец.
16. Мадијамскиот свештеник имаше седум ќерки. Тие дојдоа да нацрпат вода и да ги налеат поилата, за да го напојат стадото на својот татко.
17. Но дојдоа и пастирите и ги истераа. Мојсеј стана, ги одбрани и им го напои стадото.
18. Кога се вратија при својот татко Рагуил, тој ги праша: „Како се вративте денес толку брзо?”
19. Тие одговорија: „Еден Египетец нè одбрани од пастирите, и уште ни нацрпи вода и ни го напои стадото.”
20. „Каде е? - ги праша тој своите ќерки. - Зошто го оставивте човекот? Повикајте го на ручек.”
21. Мојсеј се согласи да остане при човекот. Тој го ожени Мојсеја со својата ќерка Сепфора.
22. А кога таа роди син, тој му го даде името Гирсам, „зашто сум - рече - странец во туѓа земја.”
23. По долго време почина египетскиот цар. Израелците уште стенкаа во ропство. Викаа, и нивниот повик за помош, среде ропството, се издигна до Бога.
24. Бог го чу нивното викање за помош и се сети за Својот Завет со Авраама, Исака и Јакова.
25. И Бог погледна на Израелците, и се зазеде за нив.