1. Тогаш Духот се подигна и ме однесе до Источната Врата на Господовиот Дом, што е свртена кон исток. И ете: при влезот на вратата дваесет и пет луѓе, меѓу кои го видов и Јазаниј, синот Азуров и Фенатиј, синот Венајин, народни началници.
2. И ми рече: „Човечки сине, еве ги луѓето што смислуваат нечесности и кои што му даваат на овој град лоши совети, велејќи:
3. ’Не е ли час да градиме домови? Овој град е котел, а ние сме месо.’
4. Затоа пророкувај против нив, пророкувај, човечки сине!”
5. И Господовиот Дух слезе врз мене и ми кажа: „Речи им: ‘Господ, Господ, зборува вака: „Не зборуваш ли така, Израелев дому? Ама Јас ги познавам мислите на вашето срце!
6. Ги умножувате убиствата во овој град и неговите улици ги полните со трупови.”
7. Затоа Господ, Господ, зборува вака: „Тие што вие ги прободовте и ги расфрлавте по градот - тие се месо, а градот е котел. Затоа сега ќе ве изведам од него.
8. Стравувате од меч, и меч ќе доведам на вас, говори Господ Бог!
9. Ќе ве изведам од градот и ќе ве предадам во рацете на туѓинците и ќе го извршам Мојот суд врз вас:
10. ќе паднете од меч, ќе ви судам на Израелевата Меѓа, и тогаш ќе знаете дека Јас Сум Господ!
11. А овој град веќе нема да биде котел, и вие нема да бидете негово месо. Ќе ви судам на Израелевата Меѓа,
12. и тогаш ќе знаете дека Јас Сум Господ по чии уредби не живеевте и чии закони не ги извршувавте, туку живеевте по законите на околните народи!”‘“
13. Додека пророкуваше така, почина Фелатиј, синот Венајин и јас паднав ничкум та извикав со сиот глас: „Леле Господи, Господи, зар навистина ќе го уништиш сиот Остаток на Израелевиот дом?”
14. И ми дојде Господовото слово: