13. Пејте Му на Господа, фалете Го Господа, зашто Тој ја избави душата на бедниот од рацете на злосторниците.
14. Проклет да биде денот кога се родив, денот кога ме роди мојата мајка, да не биде благословен!
15. Проклет да биде човекот кој му соопшти на мојот татко: „Ти се роди син, машко!” и со тоа го зарадува татка ми.
16. На тој човек да му биде како на градовите, што Господ ги разурна без жал; туку во самата зора да чуе вик за помош и бојни викотници на пладне,
17. зашто не ме погуби во мајчината утроба, за да ми беше мајка ми мој гроб, за да и останеше утробата трудна довека!
18. О зошто излегов од мајчиното крило? За да гледам јад и неволја, и за да ги довршам деновите во срам!