2. како спомен за нивните синови на нивните жртвеници и на нивните ашери околу зелените дрвја по високите брежиња,
3. на ридовите и среде полињата. Твоето богатство и сето твое благо ќе ги предадам на грабеж. Така ќе платиш за својот грев по сета земја.
4. Ќе треба да го оставиш наследството што тебе ти го подарив. Ќе те направам робје на непријателите во земја што не ја познаваш. Зашто Мојот гнев пламна со оган што ќе гори вечно.”
5. Господ зборува вака: „Проклет да биде човек, кој се надева на човек и слабото тело го смета за своја мишка, и чие срце се одвратува од Господа.
6. Зашто тој е како трње во пустината: не чувствува кога е среќата близу, ги престојува деновите во исушената пустина, во солена, ненаселена, земја.
7. Благословен да биде човек, кој се надева во Господа, и кому Господ му е надеж.
8. Сличен е на дрво засадено покрај вода што ги пушта корењата кон потокот: не треба да се плаши од ништо кога ќе дојде жегата, на него зеленилото останува секогаш. Во сушна година не се грижи, не престанува да донесува плод.
9. Поизмамливо од сè е срцето, и е страшно болно, кој може да проникне во него?
10. Јас, Господ, ги истражувам срцата и ги испитувам бубрезите, за да му дадам секому според неговото поведение, според плодот на неговите раце.
11. Потполошка што лежи на јајцата а не изведува е оној што со неправда придобива богатство: во средината на своите дни треба да го остави и на крајот останува безумник.”
12. Славен престол издигнат од дамнина, тоа е нашето свето место.
13. О Господи, надеж на Израел, сите кои што Те оставаат ќе се засрамат, кои ќе се одметнат од Тебе ќе бидат запишани во прав, зашто го оставија Изворот на живата вода.”