8. Останав сам гледајќи го тоа големо привидение; се обессилив, лицето ми пребледе, се обезобрази, силата ме остави.
9. Го чув гласот на неговите зборови и кога го разбрав гласот, се обесвестив и паднав со лицето на земјата.
10. И ете: ме допре рака и ми помогна да се потпрам врз колената и врз дланките.
11. Тој ми рече: „Даниеле, љубимче, внимавај на зборовите што ќе ти ги речам! Стани, зашто еве јас сум испратен кај тебе.” Тоа го рече, а јас станав треперејќи.