38. Кадилниците на оние кои згрешија и кои со гревот го закопаа животот нека се прековат во плочки за обложување на жртвеникот. Имено, беа донесени пред Господа, па се осветени. Нека им бидат опомена на сите Израелеви синови!”
39. Така свештеникот Елеазар ги зеде бронзените кадилници што ги принесоа оние кои изгореа; ги прековаа во плочки за обложување на жртвеникот.
40. Тие се опомена за Израелевите синови дека никој неповикан - никој кој не е од Ароновото поколение - не смее да се приближи да пали темјан пред Господа, за да не му се случи како на Кореј и на неговата дружина, според она што Господ му кажа преку Мојсеја.
41. Утреден целото општество на Израелевите синови возропта против Мојсеја и Арона: „Го истепавте Господовиот народ!” зборуваа.
42. Додека заедницата се собираше против Мојсеја и Арона, тие се свртија кон Шаторот на средбата, и ете, облак го покри и Господовата слава се јави.
43. Тогаш Мојсеј и Арон отидоа пред Шаторот на средбата.
44. И Господ му рече на Мојсеја:
45. „Оддалечете се од заедницата; ќе ги погубам во еден миг!” Но тие паднаа на своите лица.
46. Потоа Мојсеј му рече на Арона: „Земи кадилница, стави оган од жртвеникот во неа, сложи темјан и побрзај до заедницата, па застапи се за неа, зашто Господовиот гнев избувна, и злото почна!”
47. Арон зеде што му рече Мојсеј и отрча среде собранието, а кога таму: поморот почнал веќе меѓу народот.
48. Потоа застана меѓу мртвите и живите, и злото запре.
49. Од тоа зло беа четиринаесет илјади и седум стотини мртви, освен оние кои загинаа заради Кореј.
50. Арон се врати кај Мојсеја, кон влезот на Шаторот на средбата: и поморот запре.