7. Но не е така со Мојот слуга Мојсеј. Од сите во Мојата куќа тој е најверен.
8. Јас му зборувам нему уста во уста, јавно, а не со гатанки, и тој смее да го гледа Господовиот лик. Како тогаш не се плашевте да зборувате против Мојот слуга Мојсеја?”
9. Откако пламна со гнев против нив, Господ си отиде.
10. Штом облакот се оддалечи од Шаторот, ете, Маријам стана лепрозна, како потурена со снег. Арон се сврте кон Маријам, а лепрата беше на неа.
11. Тогаш Арон му рече на Мојсеја: „Господару мој, не сметај ни за грев, зашто постапивме глупо и согрешивме.
12. Не оставај таа да остане како мртво дете на кое, веќе при излегувањето од мајчината утроба, снагата му е напола уништена!”
13. Тогаш Мојсеј извика кон Господа: „Боже, Те молам, оздрави ја!”
14. „Ако нејзиниот татко и плукнал во лицето - Господ му рече на Мојсеја - зар не ќе требаше да се срами седум денови? И таа нека биде одвоена надвор од логорот седум денови, па потоа нека биде прибрана пак.”
15. Така Маријам беше одвоена надвор од логорот седум денови. Народот не тргна на пат додека Маријам не се прибра пак.
16. Потоа народот тргна од Асирот и се настани во Фаранската Пустина.