10. Иако таа секојдневно му зборуваше така на Јосифа, тој не се согласи да легне со неа и да биде со неа.
11. Еден ден Јосиф влезе во куќата по работа. Бидејќи никој од слугите не беше во куќата,
12. таа го фати за наметката и рече: „Легни со мене!” Но тој ја остави својата наметка во нејзината рака, се истрга и избега надвор.
13. Откако виде дека ја остави наметката во нејзината рака и дека избега надвор,
14. ги повика своите слуги и им рече: „Гледајте! Требаше да ни доведе еден Евреин, за да се подигрува со нас. Тој дојде при мене, за да легне со мене, но јас извикав со сиот глас.
15. А штом чу како викам, ја остави својата наметка покрај мене и избега надвор.”
16. Ја задржа неговата наметка кај себе, додека господарот дојде дома.
17. И нему му ја раскажа истата приказна: „Оној, слугата Евреинот, кого ни го доведе, дојде при мене, за да се подигрува со мене!
18. Но штом чу како викам, ја остави својата наметка покрај мене и избега надвор.”
19. Кога неговиот господар го чу раскажувањето на својата жена, која рече: „Ете, така постапи твојот слуга со мене”, се разгневи.
20. Господарот го грабна Јосифа и го фрли во темницата - таму каде што беа затворени царските затвореници. И остана во темницата.
21. Но Господ беше со него, му покажа благодат на Јосифа, и тој најде милост во очите на управителот на темницата.
22. Така управителот на темницата ги предаде во Јосифови раце сите затвореници, кои се наоѓаа во темницата; и таму не се правеше ништо без него.
23. Бидејќи Господ беше со него, управителот не надгледуваше ништо што му беше доверено на Јосифа: Господ беше со него, и што да преземеше, Господ му даваше успех.