11. Тогаш Авимелех му објави повелба на својот народ: „Кој ќе се допре до овој човек и до неговата жена, ќе ја изгуби главата.”
12. Исак посеа во онаа земја, и во тоа лето му роди стопати повеќе. Господ го благословуваше,
13. и човекот стануваше сè побогат.
14. Спечали стада со овци и говеда, доби и многу слуги, така што Филистејците му завидеа.
15. Затоа Филистејците ги затрупаа сите кладенци, што ги беа ископале слугите на татка му - во времето на неговиот татко Авраам - и ги наполнија со земја.
16. Тогаш Авимелех му рече на Исака: „Оди си од нас, зашто стана многу посилен од нас!”
17. Така Исак си отиде оттаму. Го оптегна својот шатор во Герарската Долина и се настани таму.
18. Исак пак ги ископа кладенците за вода, што беа ископани во времето на татка му Авраама, а што Филистејците ги беа наполниле со земја по Авраамовата смрт. Тој ги нарече со истите имиња, со кои ги нарече и неговиот татко.
19. Но кога Исаковите слуги, додека копаа во долината, таму најдоа кладенец со жива вода,
20. пастирите од Герар спореа со Исаковите пастири, велејќи: „Водата е наша!” На кладенецот му го даде името Есек, зашто спореа со нив.
21. А кога ископаа друг кладенец, па спореа и заради него, го нарекоа со името Ситна.
22. Тој се пресели оттаму и ископа друг кладенец. Не спореа заради него, па го нарекоа со името Ровот и протолкуваа: „Зашто Господ ни даде пространство за да се намножиме на земјата.”
23. Оттаму се искачи во Вирсавеа.
24. Господ му се јави во истата ноќ и рече: „Јас Сум Бог на татка ти Авраама: Не бој се, Јас Сум со тебе! Ќе те благословам, ќе ти ги умножам потомците, заради својот слуга Авраама.”
25. Исак издигна жртвеник таму и Го повика Господа по име; постави таму свој шатор, а неговите слуги почнаа да копаат кладенец.