27. Кога децата пораснаа, Исав стана искусен ловец, полски човек. Јаков беше кроток човек и живееше во шатори.
28. Исав му беше помил на Исака, зашто сакаше дивеч, а Ревека го љубеше повеќе Јакова.
29. Еден ден Јаков вареше јадење. Исав дојде од полето, гладен.
30. Исав му рече на Јакова: „Дај ми да јадам од црвеното варило, зашто сум гладен.” Затоа му е името Едом.
31. А Јаков одговори: „Отстапи ми го првин своето првородство!”
32. Исав рече: „Еве ме речиси на умирање; зошто ми е првородството!”
33. Јаков продолжи: „Заколни ми се првин!” Тој му се заколна, и така му го продаде на Јакова своето првородство.
34. Тогаш Јаков му даде на Исава леб и варило од леќа. Јадеше и пиеше, па се крена и си отиде. Така Исав го презре своето првородство.