4. И Бог виде дека светлината е добра; и Бог ја оддели светлината од темнината.
5. Бог ја нарече светлината ден, а темнината ја нарече ноќ. И бидна вечер, па утро - прв ден.
6. И Бог рече: „Нека биде свод среде водите, да ги дели водите од води!”
7. Бог направи свод, и ги оддели водите под сводот од водите над сводот. И бидна така.
8. А Бог го нарече сводот небо. И бидна вечер, па утро - втор ден.
9. И Бог рече: „Нека се соберат на едно место водите под небото, и нека се покаже копно!” И бидна така.
10. Бог го нарече копното земја, а собраните води мориња. И Бог виде дека е добро.
11. И Бог рече: „Нека изникне земјата со зеленило - со семеносна трева, со плодоносно дрво, кое - секое според својот вид - ќе донесува на земјата плод, што го носи своето семе во себе!” И бидна така.
12. И никна од земјата зеленило, трева што се осеменува, секоја според својот вид, и плодоносно дрво што раѓа плод, што го носи своето семе во себе, според својот вид. И Бог виде дека е добро.
13. И бидна вечер, па утро - трет ден.
14. И Бог рече: „Нека бидат светила на небесниот свод, за да го делат денот од ноќта, нека бидат за знаци, и за времињата, и за деновите и годините,
15. и нека бидат за светила на небесниот свод за да ја осветлуваат земјата!” И бидна така.
16. И Бог направи две големи светила, поголемото да владее над денот, а помалото да владее над ноќта - и ѕвездите.