27. Кога јудејскиот цар Охозиј го виде тоа, избега кон Вет Хаган (Градинска Куќа), но Јуј го гонеше и нареди: „Погубете го и него во колата!” Го ранија во колата на брдото Гур, што се наоѓа кај Ивлеам. Но избега во Медигон, и таму умре.
28. Неговите слуги го пренесоа со колата во Ерусалим и го погребаа во гробницата покрај неговите татковци, во Давидовиот Град.
29. Во единаесеттата година на царувањето на Јорам, синот Ахавов, Охозиј стана цар над Јудеја.
30. А Јуј беше влегол во Езраел. Кога Језавела го чу тоа, ги намачка очите, ја украси главата и погледна од прозорецот.
31. И кога Јуј влегуваше низ вратата, таа рече: „Како е, Зимриј, убиецу на својот господар?”
32. Јуј го сврти лицето кон прозорецот и рече: „Кој е со мене, кој?” И два-три дворјанци погледнаа кон него.
33. Тој рече: „Фрлете ја долу.” И тие ја фрлија. Нејзината крв ги испрска ѕидовите и коњите, кои што ја изгазија.
34. Тој влезе, јадеше и пиеше, а потоа нареди: „Погледајте ја онаа проклетница и погребете ја, зашто беше царска ќерка.”
35. И отидоа да ја погребат, но не најдоа ништо од неа освен черепот, нозете и рацете.
36. Се вратија и му јавија, а Јуј рече: „Тоа е словото што Господ го објави преку Својот слуга Тесвиецот Илија: ‘Во Езраелското Поле кучињата ќе го изедат Језавелиното тело.
37. Језавелиниот труп ќе биде како гној во полето, за да не може да се рече: „Ова е Језавела.”‘“