1. Пророчките синови му рекоа на Елисеј: „Ете, тесно ни е местото кај тебе.
2. Туку да отидеме до Јордан, па таму секој да земеме по греда и да си направиме таму живеалиште.” Тој одговори: „Одете!”
3. Еден од нив му рече: „Благоволи да дојдеш со своите слуги.” Тој одговори: „Ќе дојдам.”
4. И тргна со нив. Кога дојдоа до Јордан, почнаа да сечат дрва.
5. А додека еден од нив ја делкаше гредата, секирата му падна во водата, и тој викна: „Ах, господару! И уште беше позајмена!”
6. А Божјиот човек праша: „Каде падна?” Оној му го покажа местото. Тогаш тој пресече дел од дрво, го фрли на она место и направи секирата да исплива.
7. И рече: „Извади ја!” И човекот ја протегна раката та ја зеде.
8. Арамејскиот цар беше во војна со Израел, се посоветува со своите придворници и рече: „Подигнете логор на тоа место.”
9. Но Елисеј му порача на израелскиот цар: „Чувај се од она место, зашто Арамејците се влогорија таму.”
10. И израелскиот цар ги предупреди луѓето за местото за кое му рече Божјиот човек. Тој ги предупредуваше, а царот се пазеше; а тоа стана повеќе пати.
11. Срцето на арамејскиот цар се вознемири заради тоа, па тој ги повика своите придворници та ги праша: „Не сакате ли да ми речете кој од нашите му поткажува на царот на Израел?”
12. Еден од придворниците одговори: „Не, господару цару; Елисеј, Израелевиот пророк, му ги открива на израелскиот цар зборовите што ги кажуваш во својата спална.”
13. Тој рече: „Отидете и видете каде е, та веќе ќе испратам да го фатат.” И му јавија: „Ене го во Дотан.”
14. Тогаш царот испрати таму коњи, коли и силни чети. Тие стигнаа ноќе и го опколија градот.
15. Наутро, откако стана Божјиот човек, излезе, а ете околу градот стои војска со коњи и коли! Неговиот момок му рече: „Ах, господару мој, што ќе правиме?”