2. Еднаш Арамејците отидоа во грабеж и на израелското подрачје пленија млада девојка, која што потоа и служеше на Неемановата жена.
3. Таа и рече на својата господарка: „Ах, кога мојот господар само би му се обратил на пророкот што е во Самарија! Тој навистина би го ослободил од лепрата!”
4. Нееман отиде и го извести својот господар: „Така и така рече девојката, која дојде од Израелевата Земја.”
5. Арамејскиот цар одговори: „Оди таму! Јас ќе му испратам писмо на израелскиот цар.” Нееман отиде; зеде десет таланти сребро, шест илјади златни сикли и десет свечени облеки.
6. И му го предаде на израелскиот цар писмото што кажуваше: „Со писмото што ти пристига, еве, ти го праќам и својот слуга Нееман, за да го излечиш од лепрата.”
7. Кога израелскиот цар го прочита писмото, ги раскина облеките врз себе и рече: „Зар сум јас Бог за да можам да умртвувам и да оживувам, та овој го праќа кај мене за да го излечам од неговата лепра? Гледајте само како бара причина за да ме нападне!”
8. А кога Елисеј научи дека израелскиот цар ја раскинал облеката врз себе, му порача на царот: „Зошто ги раскина своите облеки? Оној само нека дојде кај мене и нека се увери дека има пророк во Израел.”
9. И така Нееман стигна со своите коњи и со колите, и застана пред вратата на Елисеевата куќа.