20. Ги закла сите свештеници на високите места врз жртвениците; врз нив ги изгоре и човечките коски. Потоа се врати во Ерусалим.
21. Царот му нареди на сиот народ: „Празнувајте ја Пасхата во чест на Господа, својот Бог, според обичајот што е запишан во овој книжен свиток на Заветот.”
22. Таква Пасха не беше празнувана од времето на судиите кои што му судеа на Израел, и за сето време на израелските и јудејските цареви.
23. Само во осумнаесеттата година од царувањето на Јосиј беше празнувана таква Пасха во чест на Господа, во Ерусалим.
24. Освен тоа, сите бајачи и сите вражалци, сите домашни богови и кипови, и сите срамови што можеа да бидат видени во јудејската земја и во Ерусалим, сè тоа Јосиј отстрани за да ги изврши зборовите на Законот, запишани во книжниот свиток кој го најде Хилкиј, свештеник на Господовиот Дом.
25. Немаше пред него таков цар кој Му се обратил на Господа со сето свое срце, со сета своја душа и со сета своја сила, верен во сè на Мојсеевиот Закон, а ни по него му немаше рамен.
26. Сепак, Господ не се откажа од пламенот на Својот голем гнев со кој зовре против Јудејците заради сите предизвици со кои го лутеше Манасиј.
27. Господ одлучи: „Ќе ги отфрлам Јудејците од пред Себе, како што ги отфрлив Израелците; ќе ги отфрлам овој град што го избрав, Ерусалим, и Домот за кого реков: ‘Тука ќе биде Моето Име.’”
28. Другата Јосиева повест, и сè што направи, зар сè тоа не е запишано во книжниот свиток Летописи на јудејските цареви?
29. Во негово време фараонот Нехаон, египетскиот цар, тргна против асирискиот цар, на реката Еуфрат. Царот Јосиј тргна пред него, ама тој го уби во Мегидон, при првата средба.
30. Неговите слуги му го пренесоа телото со кола од Мегидон, го префрлија во Ерусалим и го погребаа во неговата гробница. Сиот народ на земјата го прими Јоахаз, синот Јосиев; го помазаа и го прогласија за цар место неговиот татко.