4. Тоа им се допадна на Авесалома и на сите Израелеви старешини.
5. Ама Авесалом рече: „Да го повикаме уште Архиецот Хусај, да чуеме што ќе ни каже тој!”
6. Кога Хусај дојде кај Авесалома, му рече Авесалом: „Ахитофел советуваше вака. Дали да направиме како што предложи тој? Ако не, зборувај ти!”
7. А Хусај му одговори на Авесалома: „Овој пат Ахитофеловиот совет не е добар.”
8. И Хусај продолжи: „Ти знаеш дека твојот татко и неговите луѓе се јунаци и дека се лути како мечка на која и ги одзеле нејзините мечиња. Твојот татко е воин, тој нема да дозволи народот да почива во ноќта.
9. Тој се крие сега во некаква јама или на некакво друго место. Па ако веднаш во почетокот падне некој од нашите, ќе се рашири глас за пораз на војската што му се придружила на Авесалома.
10. Тогаш и најхрабриот, во кого е срцето како во лав, ќе ја изгуби смелоста. Зашто сиот Израел знае дека твојот татко е јунак и дека се храбри оние кои што го следат.
11. Затоа јас го советувам ова: сиот Израел, од Дан до Вирсавеа, нека се собере околу тебе, за да биде како песок на морскиот брег, а ти самиот да чекориш во нивната средина.
12. Тогаш ќе нападнеме на него каде и да се наоѓа, ќе се нафрлиме врз него како што росата паѓа на земјата, и не ќе ги оставиме живи ни него ниту еден од неговите луѓе.
13. Ако се повлече во некој град, сиот израелски народ ќе донесе јажиња под оној град па ќе го влечкаме до потокот, сè додека веќе ни камен не ќе остане таму.”
14. Тогаш Авесалом и сите Израелци рекоа: „Подобар е советот на Архиецот Хусај отколку советот на Ахитофела.” Зашто Господ беше одлучил да се осуети Ахитофеловата основа, како би навлекол несреќа врз Авесалома.
15. Потоа Хусај им јави на свештениците Садок и Авијатар: „Ахитофел ги посоветува така и така Авесалома и израелските старешини, а јас советував така и така.
16. Затоа сега јавете му брзо на Давида и порачајте му: ‘Ноќеска немој да ноќеваш во рамниците на пустината, туку премини брзо на друга страна, за да не бидат уништени царот и сета војска што е со него.’”
17. Јонатан и Ахимас се задржуваа кај Рогилскиот Извор; една слугинка доаѓаше и им донесуваше вести, а тие одеа да му го јават тоа на царот Давид, зашто не смееја да се откријат влегувајќи во градот.