1. Тогаш Соломон рече: „Господ рече дека Тој ќе пребива во темен облак;
2. а јас Ти изградив возвишен Дом, место, за Твое вечно престојување! „
3. И, откако се сврте, царот го благослови целиот израелски собир, а целиот израелски собир стоеше.
4. Тој рече: „Нека е благословен Господ, Израелевиот Бог, Кој го исполни со Својата рака ветувањето што со Својата уста му го даде на мојот татко Давид, велејќи:
5. ’Од денот кога Го изведов Својот народ од Египетската Земја не избрав град меѓу ниедно израелево племе за да се изгради во него Дом, каде би престојувало Моето Име, ниту избрав некого за да владее над Мојот Израелски народ.
6. Но Јас го избрав Ерусалим за да биде во него Моето Име и го избрав Давида за да заповеда со Мојот Израелски народ.’
7. Татко ми Давид науми да Му подигне Дом на Името на Господа, Израелевиот Бог,
8. но Господ му рече: ‘Си наумил да Му подигнеш Дом на Моето Име, и добро направи,
9. ама ти нема да го подигнеш тој Дом, туку твојот син кој ќе излезе од твоето крило; тој ќе му подигне Дом на Моето Име.’
10. Господ го исполни Своето ветување: го наследив таткото Давид и седнав на Израелевиот престол, како што вети Господ, му подигнав Дом на Името на Господа, Израелевиот Бог,
11. и го наместив Ковчегот во кој е Заветот што Господ го склучи со Израелевите синови.”
12. Тогаш Соломон стапи, во присуство на сиот израелев собир, пред Господовиот жртвеник и ги рашири рацете.