4. Кога во неволја Му се обратија на Господа, на Израелевиот Бог, и почнаа да Го бараат, Го најдоа.
5. Во тоа време никој не можеше ни да излегува ни да доаѓа, зашто големи немири владееја меѓу сите земни жители.
6. Народ удираше против народ, град против град, зашто Господ ги смути со секаква неволја.
7. Но вие бидете храбри, и рацете нека не ви ослабат, зашто има награда за вашите дела.”
8. Откако ги чу тие слова и пророчката беседа на синот на пророкот Одид, Аса се охрабри и ги отстрани киповите на гнасните нечисти божества од цела Јудеја и од Венијаминовата Земја, и од градовите кои ги имаше освоено во Ефремовата Гора. Го обнови и Господовиот жртвеник, што беше пред Господовиот Трем.
9. Тогаш ги собра сето Јудино и Венијаминово племе и придојдениците, кои беа кај нив од Ефремовото, Манасиевото и Симеоновото племе, зашто мнозина од Израелците пребегаа кај него кога видоа дека со него е Господ, неговиот Бог.
10. И се собраа во Ерусалим во третиот месец на петнаесеттата година на Асиното царување.
11. Во оној ден Му принесоа жртви на Господа од пленот што го дотераа, седум стотини говеда и седум илјади ситен добиток.
12. Се заветуваа дека ќе Го бараат Господа, Бога на своите татковци, со сето срце и со сета душа.
13. А секој што не би Го барал Господа, Израелевиот Бог, да биде погубен, било мал или голем, маж или жена.
14. Му се заколнаа на Господа гласно и покрај грмливо извикување, покрај труби и рогови.