9. Еднаш Адониј закла овци, волови и згоени телиња за жртва кај Зоелетскиот Камен, близу изворот Рогил, та ги повика сите свои браќа, царевите синови, и сите Јудејци во царева служба;
10. но не го повика пророкот Натан, ни другите јунаци, а ни својот брат Соломон.
11. Тогаш Натан и рече на Витсавеа, на Соломоновата мајка: „Зар не чу дека Адониј, синот Агитин, стана цар, а нашиот господар, Давид за тоа и да не знае?
12. Дојди да те посоветувам како би можела да го спасиш својот живот и животот на својот син Соломон.
13. Ајде, оди кај цар Давида и речи му: ‘Зар ти, господару мој цару, не и се заколна на својата слугинка, велејќи: „Твојот син Соломон ќе царува по мене, и тој ќе седи на мојот престол!” Како сега Адониј стана цар?’
14. И додека ти бидеш таму и разговараш со царот, ќе дојдам јас по тебе и ќе ги потврдам твоите зборови.”
15. Витсавеа отиде кај царот во собите - а тој беше многу стар, и Сунамката Ависага му служеше.
16. Витсавеа му се поклони и падна ничкум пред царот, а царот праша: „Што сакаш?”
17. Таа му одговори: „Господару, ти и се заколна на својата слугинка во Господа, својот Бог: ‘Твојот син Соломон ќе царува по мене, тој ќе седне на мојот престол.’
18. А еве, сега, Адониј стана цар, а ти цару, господару мој, ништо за тоа и не знаеш!
19. Тој закла многу волови, згоени телиња и овци за жртва и ги повика сите царски синови, свештеникот Авијатар и војсководачот Јоав, но твојот слуга Соломон не го повика.
20. Сега, господару мој и цару, свртени се кон тебе очите на сиот Израел, за да го известиш кој ќе те наследи на твојот престол, цару, господару мој.
21. Инаку, штом почине царот, мојот господар, покрај своите татковци, јас и мојот син Соломон ќе бидеме виновници.”
22. Додека таа уште зборуваше со царот, дојде пророкот Натан.
23. Му јавија на царот: „Тука е пророкот Натан.” Тој влезе кај царот и падна ничкум пред него.