1. Затоа немаш изговор човеку, кој судиш - кој и да си ти - зашто судејќи го другиот, самиот се осудуваш; бидејќи ти кој судиш, го правиш истото.
2. А знаеме дека Божјиот суд е според вистината врз тие, кои прават такви работи.
3. Мислиш ли, о човеку, кој им судиш на оние, кои прават такви работи, а истото го правиш, дека ќе го избегнеш Божјиот суд?
4. Или ги презираш: богатството на Неговата благост, кротоста и долготрпеливоста, а не знаеш дека Божјата добрина те води кон покајание?
5. Но со твојата закоравеност и со непокајаното срце самиот собираш гнев врз себе, за денот на гневот и на откривањето на праведниот Божји суд,
6. Кој ќе му даде секому според неговите дела:
7. на оние, кои со трпение прават добро и бараат слава, чест и непропадливост - вечен живот;
8. а на оние, кои се противаат и не и се покоруваат на вистината, а се покоруваат на неправдата - гнев и јарост.
9. Неволја и мака на секоја човечка душа, која прави зло; а најпрвин на Јудеец, па и на Грк!
10. А слава, чест и мир за секого, кој прави добро; а најпрвин на Јудеец, па и на Грк!
11. Зашто Бог не гледа на лице.
12. Зашто, кои згрешиле без Закон, без Закон и ќе загинат; а сите кои згрешиле под Закон, според Законот ќе бидат осудени.
13. Бидејќи, пред Бога не се праведни оние, кои само го слушаат Законот, а ќе бидат оправдани оние, кои се извршители на Законот.
14. Зашто кога народите, кои немаат Закон, го исполнуваат - по природа - она што Законот го бара; тогаш тие се, немајќи Закон, сами за себе закон.